ผู้คนมากมายก็ต่างมีเหตุผลเป็นร้อยเป็นพันที่สร้างบล๊อกขึ้นมา โพสเรื่องราวต่างๆให้ชาวโลกที่บังเอิญผ่านไปผ่านมาได้รับรู้
บางทีอาจเป็นเพราะต้องการเรียกร้องความสนใจจากชาวบ้าน
อีกทีก็อาจเป็นเพราะแค่มีเรื่องในใจต้องการบ่นให้ผู้อื่นรับฟัง แต่ดันขี้เกียจพูดหลายรอบ จึงทำโพสไว้ จะได้ไม่ต้องเล่าหลายรอบ มีเพื่อนร้อยคนก็เขียนรอบเดียว ได้รับรู้กันถ้วนหน้า
หรือไม่ ก็แค่มีความสุขที่จะได้เขียนอะไรสักอย่าง ไม่น่าเชื่อ บางทีการนั่งเขียนบางสิ่งลงไปตามที่สมองสั่งการ ไม่ต้องมีการวางแผน ไม่ต้องมีรูปแบบ ก็เปรียบได้ดั่งกับการปลดปล่อย เหมือนได้นั่งสุขา ปานนั้น
... เหตุผลส่วนตัวที่เริ่มเขียนบล๊อก ...
ในชีวิตอันแสนสั้นที่ผ่านมายี่สิบกว่าปีของผม วันๆก็มีเรื่องเกิดขึ้นเยอะบ้าง น้อยบ้าง
วันๆ ก็บ่นเรื่องต่างๆให้คนรอบข้างได้ฟัง คนฟังบางทีก็เบื่อบ้าง สนใจบ้าง ไม่ใช่เรื่องแปลก คนเราจะมีเรื่องตื่นเต้นเกิดขึ้นตลอดเวลาในชีวิตก็คงไม่ได้ หัวใจคงทำงานหนักเกินไป
ปรกติผมเป็นคนที่ชอบคิดเรื่อยเปื่อย ตีความสิ่งที่ได้พบเห็นในชีวิตไปต่างๆนานา เรื่องบางเรื่องที่อยากจะระบาย จึงไม่สามารถเล่าให้บุคคลที่รู้จักในชีวิตฟังได้เพราะเดี๋ยวจะหาว่าไร้สาระ หรือว่าน่าเบื่อ
ตัวผมเองก็เคยคิดว่าสักวันจะเขียนอะไรสักอย่าง แต่ไม่เคยได้เริ่มเสียที เคยผลัดวันประกันพรุ่งมาเป็นเดือนเป็นปี วันนี้จึงได้ฤกษ์ลองดูเสียที
การทำบล๊อกนี้ไม่ได้คาดหวังว่าจะต้องมีคนอ่านเป็นพันเป็นหมื่น แค่มีคนผ่านไปผ่านมาแล้วอ่านบ้าง คนเขียนบางทีก็ดีใจมากแล้ว
หลังจากบิ้วความหน้าด้านได้ถึงระดับหนึ่งจึงแบกสังขารของตนมานั่งหน้าแลปท๊อปคู่กายและเริ่มเสียที
... สิ่งที่จะเขียน ...
ผมตั้งใจไว้แล้ว ว่าจะไม่ทำบล๊อกที่นั่งเขียนเกี่ยวกับชีวิตตัวเอง นั่งบ่นว่าวันๆทำอะไรไปบ้าง
เหตุผลหลักคือ มันไม่มีใครจะมาสนใจอยากรู้หรอกว่า ชีวิตมึงวันๆทำอะไรบ้าง ถ้าคุณไม่ใช่คนของประชาชน เช่นดารา นักการเมือง etc.
สิ่งที่จะเขียนก็คือสิ่งรอบกายที่ผมเห็นในชีวิต และทัศนะคติที่ตัวผมมี จะบอกว่า แบ่งปันความรู้และสาระให้คนอื่นได้รับรู้ ก็คงไม่ถูกเท่าไร เพราะรู้ตัวดีว่า ทุกสิ่งที่เขียนลงก็ต้องมีความลำเอียงไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
แต่ใจที่ดึงดันก็จะเขียนเรื่องราวจากประสบการณ์และมุมมองของตัวเอง ดังเช่น ภาพยนตร์ ดนตรี วรรณกรรม สังคม ประวัติศาสตร์ การเมือง และอื่นๆซึ่งบางเรื่องก็อาจไม่มีสาระเลยก็ได้
ยังไงก็ขอบคุณที่อ่านถึงจุดนี้ เพราะรู้ว่าที่ผ่านมาค่อนข้างน่าเบื่อ แต่ก็ยังทน นับว่าเป็นผู้อ่านที่ประเสริฐ นับถือๆ
ดีนะ ทำให้ได้ตลอดนะ จะคอยอ่าน
ReplyDeleteจากเพื่อนเหี้ย
บังเอิญผ่านมาเจอค่ะ ไม่รู้มาก่อนเลยว่า little ทิมจะเขียนสิ่งที่คล้ายๆๆบันทึกเป็นด้วย แต่ก็ดีใจนะ ที่ได้อ่าน! บางทีอาจจะทำให้เข้าใจทิมมากขึ้น...
ReplyDeleteปล. น่าจะได้อ่านตั้งนานแล้ว ก่อนที่เราจะเจอกัน